Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

σημειώσεις από Βερολίνο νο. 2

Δεν έχω να δηλώσω κάτι ιδιαίτερα επιστημονικό μόνο κάποιες πληροφορίες που έχουν ενδιαφέρον:

  • στο γερμανικό πανεπιστήμιο ισχύει ο θεσμός της έδρας. Οπότε υπάρχει ένας καθηγητής και όλοι οι άλλοι είναι συμβασιούχοι. 
  • οι φοιτητές στην πλούσια Γερμανία αλλά και στην Ιταλία ,Ισπανία, Ελβετία(για αυτές ξέρω ,πιθανόν να ισχύει και για τις άλλες χώρες) πληρώνουν τα συγγράματά τους. Για την ακρίβεια τα δανείζονται από βιβλιοθήκες ή αγοράζουν φωτοτυπίες.. 
  • υπάρχει λέσχη στο πανεπιστήμιο στην οποία πληρώνεις για να φας. Οι τιμές είναι από 1-1,5 ευρώ για όσπρια μέχρι 2,5 ευρώ για κρέας κτλ. Αυτό όμως είναι και το κόλπο... Οι τιμές είναι χαμηλές για να μην παραπονιούνται οι φοιτητές ,όμως η ποιότητα είναι μέτρια ,παρότι η λέσχη είναι πάρα πολύ οργανωμένη και καθαρή. Ένας φοιτητές χρειάζεται λοιπόν περίπου 3 ευρώ αν θέλει να φάει σαν άνθρωπος. Στην Ελλάδα στην λέσχη του ΑΠΘ έτρωγαν δωρεάν ακόμα και οι άστεγοι. Το φαϊ ήταν βέβαια κάπως πρωτόγονο παρότι πολλές φορές δεν ήταν κακό. Στην λέσχη της νομικής αθήνας το φαί είναι πολύ καλό και χορταστικότατο. Δεν έχει ενδιαφέρον η σύγκριση της Ελλαδίτσας με τις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες;; Εδώ φαίνεται πόσο κομβικό ρόλο παίζει ο συνδικαλισμός στο πανεπίστημιο.
  • Σκεφθείτε κιόλας ότι το γερμανικό πανεπιστήμιο λειτουργώντας ως επιχείρηση επιτρέπει να γίνεται promotion προϊόντων ή να κολλάνε αφίσες εταιρίες έναντι αμοιβής. Φαντάζομαι σε επίπεδο έρευνας το πάρε δώσε με ιδιώτες θα είναι πολύ πιο έντονο. Άρα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο σε ένα βαθμό και παρόλα αυτά δεν μπορεί  να παρέχει δωρέαν σίτιση στους φοιτητές του. Βέβαια ακριβώς η διαπλοκή με τους ιδιώτες και η μετατροπή του σε επιχείρηση απαγορεύει ακριβώς αυτές τις ίδιες τις δωρεάν παροχές. Και δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα ,είναι ακριβώς άλλο μοντέλο λειτουργίας, γι' αυτό είναι σημαντικό σε επίπεδο συμβολισμού να μην περάσουν ακόμα και κάποιες σχετικά αθώες πτυχές της αναδιάρθρωσης. 
  • Επίσης αν θες να αθληθείς πρέπει πάλι να πληρώσεις. Εγώ έδωσα 25 ευρώ για ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ όπου μπορώ να πηγαίνω μόνο 1 φορά την εβδομάδα για 2 ώρες. Και το γήπεδο είναι  απαράδεκτο...
  • Για να βγάλεις τραπεζάκι για πολιτικούς λόγους πρέπει να πάρεις άδεια ή να υπολογίσεις στην ανοχή των σεκιουριτάδων που είναι μέσα στο πανεπίστημιο. Εννοείται ότι δεν υπάρχει συνδικαλισμός ενεργός παρά μόνο πριν τις εκλογές. 
  •  Στο περίφημο χουμπολτ δεν υπάρχει ούτε ένα μάθημα για τον Μαρξ, παρά μόνο σε ένα που πιάνει και λούθηρο, μουνχερ, μάρξ,χέγκελ. Ιδού το πρόγραμμα https://agnes.hu-berlin.de/lupo/rds?.state=wtree&search=1&trex=step&root120122=52495|56203|53086&P.vx=kurz. Στο Freie υπάρχει εκτός από το μεταπτυχιακό ένα μάθημα για την ανάπτυξη της σκέψης του Μαρξ ,που το κάνει ένας τύπος που δεν είναι καθηγητής αλλά έχει κάποια σύμβαση διδασκαλίας με το πανεπιστήμιο. Διόλου τυχαίο φαντάζομαι. Και τα δύο μαθήματα έχουν από 50 φοιτητές που τα παρακολούν ,πράγμα που δείχνει ότι η νεολαία ,παρά την τρομερή αντικομμουνιστική προπαγάνδα θέλει να έχει επαφή με τον μαρξισμό. Σε κάθε μάθημα κάποιοι φοιτητές παρουσιάζουν αυτό το οποίο έχει ορίσει ο καθηγητής ως θέμα του σημερινού μαθήματος. Δυστυχώς λόγω γλώσσας δυσκολεύομαι να κρίνω το επίπεδο. Αν και μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό αλλά οι περισσότεροι είναι εκεί για να μάθουν όχι τόσο για να εμβαθύνουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου